то́

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усё-такі

злучнік, злучальны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

альбо́, злучнік.

Ужываецца ў тых самых значэннях, што і злучнік «або».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́чник спец. злу́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

противи́тельный / противи́тельный сою́з грам. супраці́ўны злу́чнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сою́з​II грам. злу́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́-бок, злучнік паясняльны.

Уст. Гэта значыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подчини́тельный грам. падпарадкава́льны;

подчини́тельный сою́з падпарадкава́льны злу́чнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ажно́, часціца і злучнік.

Разм. Тое, што і аж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далуча́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для далучэння.

Д. провад.

2. У граматыцы: які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго-н. або які служыць для далучэння ці заснаваны на спосабе далучэння.

Далучальныя адносіны.

Д. злучнік.

Д. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)