злу́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, якое ўжыв. для злучэння сказаў і слоў унутры сказа.

|| прым. злу́чнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злу́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. злу́чнік злу́чнікі
Р. злу́чніка злу́чнікаў
Д. злу́чніку злу́чнікам
В. злу́чнік злу́чнікі
Т. злу́чнікам злу́чнікамі
М. злу́чніку злу́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злу́чнік м., грам. сою́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́чнік, ‑а, м.

Службовае слова, якое ўжываецца для сувязі слоў і сказаў. Злучальны злучнік. Падпарадкавальны злучнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злучнік

т. 7, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

злу́чнік м грам Konjunktión f -, -en, Bíndewort n -(e)s, -wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абы́леб

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ажну́ль

злучнік, злучальны

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ажну́ць

злучнік, злучальны

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ажны́

злучнік, злучальны

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)