Verbum

пярэ́зімак, -мка, мн. -мкі, -мкаў м. (разм.).

Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят).

фала́нга³, -і, ДМ -нзе, мн. -і, -ла́нг і -аў, ж.

Ядавітая драпежная павукападобная жывёліна.

ляні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.

Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна, якая жыве на дрэвах і марудна рухаецца.

млекако́рмячае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Вышэйшая пазваночная жывёліна, якая корміць дзіцянят сваім малаком.

Клас млекакормячых.

казу́ля, -і, мн. -і, -зу́ль, ж.

Парнакапытная жывёліна сямейства аленевых; дзікая каза.

|| прым. казу́лін, -а, -ы.

дыназа́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Яшчарападобная жывёліна, якая вымерла ў далёкім мінулым.

|| прым. дыназа́ўравы, -ая, -ае.

апо́сум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў лясах Амерыкі.

сіву́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая млекакормячая марская жывёліна сямейства вушатых цюленяў.

|| прым. сіву́чы, -ая, -ае.

гепа́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная млекакормячая жывёліна сямейства кашэчых.

|| прым. гепа́рдавы, -ая, -ае.

ла́ска², -і, ДМ ла́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.