сма́гнуць несов.
1. изныва́ть (томи́ться) от жа́жды;
я цэ́лы дзень ~ну — я це́лый день изныва́ю (томлю́сь) от жа́жды;
2. пересыха́ть; (о губах — ещё) запека́ться;
гу́бы с. — гу́бы пересыха́ют (запека́ются)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -со́х, -хла; зак.
1. Стаць сушэйшым, чым трэба, або зусім сухім.
Сена перасохла.
Губы перасохлі.
У горле перасохла (безас.).
2. Стаць бязводным, зусім абмялець.
Калодзеж перасох.
|| незак. перасыха́ць, -а́е; наз. перасыха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.
1. Злучыць шчыльна адно з адным, зрабіць суцэльным.
С. ножкі цыркуля.
С. шарэнгі.
2. Пра вочы, губы і пад.: заплюшчыць, стуліць.
|| незак. змыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змыка́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падфарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., каго-што.
Злёгку пафарбаваць.
П. губы.
|| незак. падфарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. падфарбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; незак. падфарбо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. падфарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і падфарбо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
губны́ 1, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да губы 1. Губныя мышцы. // Прызначаны для губ. Губная памада.
2. Які вымаўляецца пры ўдзеле губ; лабіяльны (пра гукі). Губныя зычныя.
•••
Губны гармонік гл. гармонік.
губны́ 2, ‑ая, ‑ое.
Гіст. Які мае адносіны да губы 3. Губны стараста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кгві́нты ’губы’: «Кгвінты свае надуў», «Спусціў нос на кгвінты» (Нас.). Параўн. квінта (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нарэ́пяці́цца ’прыгожа адзецца, напудрыцца, падмаляваць губы, падвесці бровы’ (навагр., Нар. сл.). Да рэпетыцыя?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крыві́цца, крыўлю́ся, кры́вішся, кры́віцца; незак.
1. Станавіцца крывым, перакрыўленым.
Паркан пачаў к.
2. Крывіць губы, рот і пад., выказваючы нязгоду з чым-н., незадавальненне чым-н.
|| зак. пакрыві́цца, -крыўлю́ся, -кры́вішся, -кры́віцца (да 1 знач.) і скрыві́цца, скрыўлю́ся, скры́вішся, скры́віцца (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
юне́ц, юнца, м.
Разм. пагард. Пра нявопытнага юнака, падлетка. [Андрэй:] — Падыдзе камандзір аддзялення, юнец зялёны, з чарговага прызыву. Надзьме губы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крыві́ць, крыўлю, крывіш, крывіць; незак., што.
Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым. Крывіць туфлі. // Перакошваць у грымасе (твар, губы, рот). Не то ад дыму вусны [Рыгор] крывіць і вока правае прыжмурвае, не то здалёк яшчэ прабуе ўсміхацца Аўдолі. Крапіва. «Следчы» паціскае плячамі. Злая ўсмешка крывіць яго губы. Колас.
•••
Крывіць душой — быць няшчырым, наўмысна не гаварыць праўды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)