Ра́туша ’орган гарадскога самакіравання ў Заходняй Еўропе і будынак, дзе ён размяшчаўся’ (ТСБМ, Шымк. Собр.), ст.-бел. ратуша, ратушъ ’будынак магістрата’ (Ст.-бел. лексікон). Праз адаптаванае польск. ratusz ’ратуша’, а ў польскай, магчыма, праз чэш. з с.-в.-ням. râthûs ’будынак паседжанняў гарадской рады’ < rât ’рада’ + hûs ’будынак’ (XIII–XIV стст.). У старабеларускай адзначаецца з 1445 г. (Булыка, Запазыч., 274). Гл. таксама Галай, Роднае слова, 1997, 5, 58.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зда́ние ср.

1. буды́нак, -нка м.;

2. перен. (строение, система) будо́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́тнік, ‑а, м.

Уст.

1. Майстар, які рабіў карэты, экіпажы.

2. Будынак для карэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышы́нны в разн. знач. высо́тный;

в. буды́нак — высо́тное зда́ние;

в. палёт — высо́тный полёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́та¹, -ы, ДМ -ла́це, мн. -ы, -ла́т, ж.

1. Вялікі, пышна аздоблены будынак, памяшканне (уст.).

Княжацкія палаты.

2. Асобны пакой у бальніцы, лячэбнай установе.

Шпітальная п.

|| прым. пала́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) камуфляж. Камуфліраваць будынак. Камуфліраваць машыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

будава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; незак.

1. Ставіць сабе дом або іншы будынак.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Узводзіцца, знаходзіцца ў стане будаўніцтва.

Будуецца жывёлагадоўчы комплекс.

|| зак. пабудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аса́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Які асеў, аселы; прысадзісты. Побач — будынак самой дырэкцыі, доўгі, нізкі і асадзісты. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закамуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Замаскіраваць шляхам афарбоўкі, якая скажае абрысы прадмета. Закамуфліраваць будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлакабло́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шлакаблоку, шлакаблокаў. Шлакаблочны завод. // Зроблены са шлакаблокаў. Шлакаблочны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)