лязо́, -а́,
1. Востры край рэжучай ці сякучай прылады.
2. Тонкая стальная пласцінка для брыцця з двума завостранымі краямі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лязо́, -а́,
1. Востры край рэжучай ці сякучай прылады.
2. Тонкая стальная пласцінка для брыцця з двума завостранымі краямі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
магна́т, -а,
1. У феадальным грамадстве: уладальнік вялікіх маёнткаў, іншых багаццяў.
2. Прадстаўнік буйнога прамысловага і фінансавага капіталу.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць;
1. Моцна ахалоджваць, замарожваць што
2. каго-што. Нішчыць холадам, марозам.
3.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
марш¹, -а і -у,
1. -у. Спосаб строга рытмічнай хадзьбы ў страі.
2. -у. Пераход войск паходным парадкам; паход.
3. -а. Музычны твор.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мары́йцы, -аў,
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Марый Эл, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
міф, -а,
1. Старажытнае паданне аб легендарных героях, багах, аб паходжанні свету і розных з’яў прыроды.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рол, -а,
1. Цыліндр, вал у механізмах.
2. Цыліндрычны скрутак з лістоў або суцэльнай паласы якога
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ры́фма, -ы,
Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэгла́мент, -у,
1. Правілы, якія рэгулююць парадак якой
2. Час, адведзены на сходзе для прамовы, выступлення.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́дзька, -і,
Караняплод з тоўстым і светлым (у цёмнай скурцы) коранем, з гаркаватым вострым смакам і пахам.
Як горкая рэдзька (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)