зюйд-ве́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец.

1. Паўднёвы захад, паўднёва-заходні напрамак. Курс на зюйд-вест.

2. Паўднёва-заходні вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансігна́тар, ‑а, м.

Спец. У капіталістычных краінах — гандлёвы пасрэднік, які прадае тавар, прывезены з-за мяжы для продажу па камісійных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Знаходжанне попелу ў паліве. Зольнасць каменнага вугалю. □ Даследаванні ахаплялі змяненне зольнасці, аб’ёмнай вагі і вільгацяёмістасці торфу. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяне́нне, ‑я, н.

1. Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асемяняць — асемяніць.

2. Збліжэнне мужчынскай і жаночай палявых клетак, якое папярэднічае апладненню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвярдзе́ць, ‑ее; зак.

1. Перайсці з вадкага стану ў цвёрды; зацвярдзець. // Зрабіцца цвярдзейшым; пацвярдзець.

2. Спец. Зрабіцца цвёрдым (пра зычныя гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баніціро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец.

1. Ацэнка ўрадлівасці глебы.

2. Комплексная ацэнка жывёлы паводле яе племянных і прадукцыйных вартасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Уступ на адхоне высокай плаціны, канала, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

[Ад ням. Berme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бланшы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе.

Спец.

1. Абварваць ці апрацоўваць параю перад кансерваваннем.

2. Знімаць з ніжняга боку скуры рэшткі падскурнай клятчаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мах, ‑у, м.

Спец. Даўжыня кроку ў часе хады, бегу. Усім вымахам сваіх цыбатыя ног Шыпулька паімчаўся да Паўла Іванавіча. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырабны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны ці служыць для вырабу дробных рэчаў. Вырабныя матэрыялы. // Звязаны з вытворчасцю дробных рэчаў. Вырабныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)