Аблі́ва ’вадкасць з крахмалам, якой абліваюць ніткі для кроснаў’ (КСТ) да ліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абрэ́нджа ’металічнае кальцо для замацавання стужцы кола’ (Нік. Очерки) < польск. obręcz ’абруч’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акшу́ль ’вокліч для адгону жарабят’ (Інстр. III) да акыш, кантамінаванага з адсюль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кабасёк-кабасёк ’падзыўныя словы для вепрука’ (З нар. сл.). Да кабась (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ка́нік ’бітон з кранам для адстойвання малака’ (Сцяшк.), да кан, кана (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каро́ба ’посуд з ліпавай кары, зроблены для сыпкіх рэчываў’ (Нас.). Гл. кораб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кладо́ўка ’памяшканне для захавання прадуктаў’ (ТСБМ, Бяльк., Яруш., Тарн.). Гл. клад1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кліве́ц ’малаток’ (Тарнацкі, Studia), ’молат для кляпання касы’ (Нік. Очерки). Гл. клявец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кузё-кузё ’воклічы для падзывання жарабят’ (Жыв. сл.). Гл. таксама кузю‑кузю.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маке́й ’пабудова са сценамі для гаспадарчых прылад’ (кобр., ДАБМ, к. 238). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)