нешанцава́нне, ‑я,
Пастаянныя няўдачы, збег неспрыяльных акалічнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нешанцава́нне, ‑я,
Пастаянныя няўдачы, збег неспрыяльных акалічнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгляда́ч, ‑гледача,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паднябе́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да паднябення.
2. У мовазнаўстве —
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пражэ́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Кульгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхадны́, ‑ая, ‑ое.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развадны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які прызначаецца, служыць для разводкі (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфарма́тар, ‑а,
Той, хто праводзіць рэформу ў якой‑н. галіне; пераўтваральнік.
[Лац. reformator.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стагакі́д, ‑а,
Сельскагаспадарчая машына для складання стагоў, сціртаў, а таксама для пагрузкі коп на машыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супастаўля́льны, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Які грунтуецца на супастаўленні; які мае ў сабе супастаўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)