хай.
1. часц. Выражае заклік, пажаданне (разм.).
Хай жыве дружба!
2. часц. Выказвае дапушчэнне.
Хай едзе, калі хоча.
Хай так!
3. злуч. Ужыв. ў даданых сказах з уступальным значэннем.
Хай я памыліўся, але памылку гэту я выправіў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Гілява́ць ’гізаваць’ (Сцяшк.). Так, як ад гіж (гл.) утвораны дзеясловы гіжа́ць, гіжува́ць, а ад гіз ’авадзень’ — гіз ’гізаванне’, гі́зава́ць, так і ад гіль ’авадзень’ утвараецца гілява́ць. Сл. паўн.-зах. прыводзіць форму ґілява́ць і мяркуе, што гэта запазычанне з літ. gyliúoti ’гізаваць, гарэзаваць, забаўляцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стры́жаны
1. прич. стри́женный;
2. прил. стри́женый;
~ная аве́чка — стри́женая овца́;
◊ не стры́жана, дык го́лена — не стри́жено, так бри́то
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Крыво́к ’кулік’ (Мат. Гом.). Магчыма, так названы паводле «крывых скачкоў». Гл. крывы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
малева́ть несов., разг. малява́ць;
◊
не так стра́шен чёрт, как его́ малю́ют посл. не такі́ стра́шны чорт, як яго́ малю́юць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
очи́стки мн. ачы́сткі, -так ед. нет, шалупі́нне, -ння ср., пацяро́бкі, -бак, ед. нет, лупі́ны, -пі́н, ед. лупі́на, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ребя́ткиII мн., разг., (парни) хло́пчыкі, -каў; (девушки) дзяўча́ткі, -так; (молодёжь обоего пола) хло́пчыкі і дзяўча́ткі; см. ребя́таII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пересу́д м.
1. (повторный суд) прост. перасу́д, -да м.;
2. обычно мн., разг. (толки) абгаво́ры, -раў; (сплетни) плёткі, -так;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рамані́стка 1, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да раманіст 1.
рамані́стка 2, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да раманіст 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаваро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скаварады. А для дзяцей найбольша свята Абы наесціся багата. І звон аб прыпек скавародны, Так блізкі сэрцу, так ім родны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)