мадулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Спец.

1. Пераходзіць з адной танальнасці ў другую. Мадуляваць голасам.

2. што. Рабіць мадуляцыю (у 2 знач.). Мадуляваць электрычны ток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Суправаджаць якое‑н. дзеянне танцам, скокамі або рабіць танцавальныя рухі. Надзейка вальсіравала з Ленай і прыпынілася перад .. [Андрэем]. Падтанцоўваючы, заспявала. Сапрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашпартызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) пашпартызацыю каго‑, чаго‑н., увесці (уводзіць) дзе‑н. пашпартызацыю. Пашпартызаваць абсталяванне. Пашпартызаваць дыялекталагічныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перахаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго або з інф.

Перастаць хацець чаго‑н., страціць жаданне рабіць што‑н.; расхацець. Перахацець есці. Перахацець купацца. Перахацець вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастытуі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што. Прымусіць (прымушаць) да занятку прастытуцыяй.

2. перан.; каго-што. Зрабіць (рабіць) прадажным, падкупным. Прастытуіраваць прэсу.

[Ад лац. prostituere — ганьбіць, няславіць, аддаваць на ганьбу, знявагу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкагнасцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Зрабіць (рабіць) разведку перад пачаткам баявых дзеянняў. Рэкагнасцыраваць дарогу.

2. Абследаваць (мясцовасць) для правядзення геадэзічных работ.

[Ад лац. recognoscere — разглядаць, даведвацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сна́йпер, ‑а, м.

Меткі стралок, майстар меткай стральбы. — Ну, а што ты ўмееш рабіць? — спытаў у Людвіка камандзір роты. — Страляць, — адказаў той. — Я снайпер. Кулакоўскі.

[Англ. sniper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагульня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Знаходзіць агульнае ў розных думках, фактах, выказваннях і на падставе гэтага рабіць вывад. Трэба вучыць маладога аўтара абагульняць факты і рабіць з іх пэўныя філасофскіх вывады. Чорны. // Знаходзіць што‑н. вернае пераймання ў дзейнасці розных людзей, прадпрыемстваў, устаноў і рабіць гэта здабыткам усіх. Абагульняць вытворчы вопыт. // Пераносіць рысы адной з’явы на ўсе падобныя ёй. Навошта абагульняць.

2. Назіраючы за пэўнай катэгорыяй людзей, знаходзіць характэрнае і на падставе гэтага ствараць мастацкі вобраз; тыпізаваць. Пісьменніку трэба ўмець абагульняць жыццёвыя з’явы і факты ў мастацкіх вобразах і іх узаемаадносінах.

3. Аб’ядноўваць, злучаць у нешта адзінае. Абагульняць напевы адзінай мелодыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самату́гам нареч.

1. (без помощи тягловой силы) на себе́;

цягну́ць воз с. — тащи́ть воз на себе́;

2. перен. свои́ми си́лами;

рабі́ць с. — де́лать свои́ми си́лами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́бушаваць ’выкінуць’ (Жд., 3). Відаць, да бушаваць ’шумець, энергічна рабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)