Verbum

мела́нжавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да меланжу, звязаны з вытворчасцю меланжу. Меланжавы камбінат. // Выраблены з меланжу. Меланжавая тканіна.

металапла́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец. Матэрыял у выглядзе металічнага ліста з палімерным пакрыццём. Металапласт створан у Рыжскім політэхнічным інстытуце.

метамарфі́зм, ‑у, м.

Спец. Працэс ператварэння структуры і саставу горных парод пад уздзеяннем фізічных і хімічных прычын. Метамарфізм горных парод.

[Ад грэч. metamorphō — пераўтвараю.]

мінераліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Ператварэнне арганічных рэчываў у мінералы, мінеральныя злучэнні.

2. Насычэнне або насычанасць чаго‑н. мінеральнымі солямі.

[Фр. minéralisation, ад minéral.]

міньён ​¹, ‑у, м.

Спец. Дробны друкарскі шрыфт, роўны 7 пунктам.

[Фр. mignonne, ад mignon — вельмі маленькі.]

міньён ​², ‑а, м.

Бальны танец, падобны на вальс.

[Ад фр. mignonne — любая, мілая.]

муст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец. Свежы сок, выціснуты з вінаграду або іншых фруктаў. // Маладое салодкае віно, якое не перабрадзіла.

[Лац. mustum.]

мушта́бель, ‑я, м.

Спец. Драўляная палачка, з дапамогай якой падтрымліваецца правая рука жывапісца ў часе работы над дробнымі дэталямі карціны.

[Польск. musztabel, ад ням. Maßstab.]

наддзю́бак, ‑бка, м.

Спец. Верхняя частка дзюбы. Дзюба складаецца з дзвюх частак — верхняй сківіцы, або наддзюбка, і ніжняй сківіцы, паддзюбка.

напаўма́са, ‑ы, ж.

Спец. Маса валакна (з размяклай драўніны і іншай сыравіны), з якой шляхам далейшай перапрацоўкі атрымліваецца папяровая маса.

нарматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які мае адносіны да нарматыву, з’яўляецца нарматывам.

2. Які вызначае норму, стандарты, правілы. Нарматыўная граматыка.