каалі́цыя, ‑і, ж.

1. Часовы палітычны або ваенны саюз дзяржаў для сумесных дзеянняў на міжнароднай арэне. Антыгітлераўская кааліцыя.

2. Пагадненне некалькіх палітычных партый аб утварэнні змешанага (кааліцыйнага) урада.

[Лац. coalitus — аб’яднаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які адпавядае ўстаноўленым стандартным нормам, даведзены да кандыцыі. Кандыцыйнае насенне. Кандыцыйны тавар. // Прызначаны для забеспячэння патрэбнай тэмпературы, вільгаці і саставу паветра ў памяшканні. Кандыцыйная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінафікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

1. Арганізаваць (арганізоўваць) кінатэатры і кінаперасоўкі ў якой‑н. мясцовасці. Кінафікаваць вёску.

2. Абсталяваць (абсталёўваць) для дэманстрацыі кінафільмаў. Кінафікаваць школы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

княгі́ня, ‑і, ж.

1. Жонка князя.

2. Нар.-паэт. Нявеста. — Вось ты да дзяўчыны заляцаешся і, ведаю я, любіш ты яе. Чым яна для цябе не княгіня? Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Гульня, у якой драўляныя шары ўдарамі драўляных малаткоў праводзяцца праз драцяныя варотцы, расстаўленыя ў пэўным парадку. // Набор прадметаў для такой гульні. Купіць кракет.

[Англ. croquet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакаматы́ў, ‑тыва, м.

Машына (паравоз, цеплавоз, электравоз і пад.) для перамяшчэння па рэйках вагонаў, цыстэрнаў, платформаў і пад. Па пуцях рушыў вялікі .. лакаматыў, цяжка пыхкаючы адпрацаванай парай. Васілёнак.

[Фр. locomotive ад лац. loco moveo— рухаю з месца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́сцік ​1, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з бліскучым верхам, якая ужываецца звычайна на падкладку. Паліто на ласціку.

[Ад англ. lasting — трывалы.]

ла́сцік ​2, ‑у, м.

Каўчук, гума. // Разм. Гумка для сцірання напісанага.

[Ад новалац. elasticus — пругкі, эластычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапаса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Пасадка лесу.

2. звычайна мн. (лесапаса́дкі, ‑дак). Саджанцы ці маладыя дрэвы, высаджаныя ў грунт для ўтварэння лясной паласы ці ўчастка лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лябёдка ​1, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Самка лебедзя.

лябёдка ​2, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Машына для падымання і перамяшчэння грузу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагру́зчык, ‑а, м.

1. Тое, што і грузчык. Ездзілі на.. [паравічках] тутэйшыя людзі — нагрузчыкі торфу і капальнікі яго. Чорны.

2. Прыстасаванне для нагрузкі чаго‑н. Універсальны нагрузчык на трактар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)