аскеты́зм, ‑у,
1. Рэлігійна-этычнае вучэнне, якое прапаведуе падаўленне патрэб чалавека і «ўсмерчанне плоці» для дасягнення маральнай дасканаласці.
2. Крайняе ўстрыманне, адказ ад жыццёвых даброт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)