аўтара́лі, нескл., н.

Спец. Спартыўныя спаборніцтвы на спецыяльна падрыхтаваных аўтамабілях або матацыклах па пэўнаму графіку руху і вызначанаму маршруту.

[Ад аўта і англ. rally — злёт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашвартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Замацаваць (судна) тросамі (швартовамі) на стаянцы каля прычала або каля другога судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераахаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Вельмі ахаладзіць. // Спец. Ахаладзіць ніжэй тэмпературы замярзання або кандэнсацыі. Пераахаладзіць вадкі аміяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанапру́жанне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перанапружваць — перанапружыць.

2. Спец. Павышанае напружанне ў электрычнай сетцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́г, ‑у, м.

Спец. Паўторная стрыжка шэрсці. Рабіць перастрыг. // Шэрсць ад паўторнай (вясенняй) стрыжкі. Перастрыг мякчэйшы, чым першая стрыжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абразкі́, ‑оў; адз. абразок, ‑зка, м.

Спец. Жанр лірычных мініяцюр у беларускай прозы, у якіх адлюстроўваецца ўнутраны свет чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакшто́ў, ‑това, м.

Спец. Канат або трос, які выпускаецца з кармы для буксіравання суднаў, прывязвання спушчаных на ваду шлюпак.

[Гал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бешбарма́к, ‑у, м.

Спец. У народаў рэспублік Сярэдняй Азіі — страва з крышанага мяса, звычайна баравіны, з наварам мукі, круп.

[Цюрк. bešbarmak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да спеваў, прызначаны для выканання голасам. Вакальнае майстэрства. Вакальны твор. Вакальная музыка.

[Ад лац. vocalis — гучны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансігна́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. У капіталістычных краінах — уладальнік тавару, які прадаецца за мяжу праз пасрэдніцтва камісіянера (кансігнатара).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)