вянча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

1. Выконваць царкоўны абрад шлюбу. Вянчаць маладых.

2. Завяршаць што‑н., знаходзіцца зверху чаго‑н. Лес каміноў вянчаў пяціпавярховыя гмахі будынкаў... Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарачы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

Узбуджаць, запаляць, прыводзяць у азарт. Васіль як бы чуў дзедава навучанне, якое яшчэ больш гарачыла, падбівала на смеласць: «Не папускайся!» Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Укараніць (укараняць), звычайна шляхам прымусу, нямецкую мову і культуру ў якой‑н. краіне, выцясняючы мову карэннага насельніцтва; анямечыць (анямечваць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Адчуць пачуццё кахання да каго‑н.; улюбіцца. — Галіна Макараўна закахалася па самыя вушы ў Мятлу і думала, што гэта ніхто не заўважае. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэгістрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Запісаць, адзначыць для ўліку, для прыдання законнай сілы і пад.; узяць на ўлік. Зарэгістраваць удзельнічаў нарады. Зарэгістраваць шлюб. Зарэгістраваць падземныя штуршкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачмуці́ць, ‑чмучу, ‑чмуціш, ‑чмуціць; зак., каго-што.

Разм. Увесці ў зман, задурыць галаву каму‑н. [Бабка:] — Не зводзь, стары дурань, з тропу малога. Хлопцу галаву зачмуціш паравозамі сваімі. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зла́яць, злаю, злаеш, злае; зак., каго-што.

Разм. Моцна накрычаць, аблаяць. Мужык той быў чуць не сацыяліст: панскую кабылу назваў брыдка і земскага калісь.. злаяў перад соцкім. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішто́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і знішчыць. Як скінулі цара, то з воласці прыехаў нейкі чалавек і загадаў усім зніштожыць царскія партрэты... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) інфармацыю (у 2 знач.); азнаёміць (азнаямляць) з чым‑н. [Рэдактар] заўсёды інфармаваў [загадчыкаў аддзелаў] пра рашэнні бюро гаркома партыі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што, чым і без дап.

Разм.

1. Мазаць, размазваць. Квэцаць сцяну. Квэцаць квачом. // Пэцкаць, брудзіць. Квэцаць адзежу.

2. перан. Дрэнна, безгустоўна маляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)