цеплаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае вялікую цеплаёмістасць.

2. Які патрабуе вялікіх затрат цяпла, паліва. Цеплаёмістыя прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыфугава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Раздзяліць (раздзяляць) неаднародныя сумесі пры дапамозе дзеяння цэнтрабежных сіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяга́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для выцягвання чаго‑н. (цяжкасцей, грузаў і пад.). Цягальная машына. Цягальная лябёдка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шату́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шатуна (у 1 знач.). Шатунныя балты. // Забяспечаны шатуном. Шатунны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шкловарэння. Шклаварная вытворчасць. // Які прызначаецца, служыць для шкловарэння. Шклаварная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклоплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плаўлення шкла. Шклоплавільны цэх. // Прызначаны для плаўлення шкла. Шклоплавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхавы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да шліху. Шліхавы аналіз. // Які з’яўляецца шліхам. Шліхавое золата. Шліхавая плаціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шнэк, ‑а, м.

Спец. Транспарцёр, прызначаны для перамяшчэння сыпкіх, цестападобных і інш. матэрыялаў, рабочым органам якога з’яўляецца вінт.

[Ад ням. Schnecke — смоўж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпіга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Спец. Адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

[Гал. spiegat або spuigat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстэрытарыя́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Права замежных асоб і арганізацый не падпарадкоўвацца мясцовым законам, абумоўленае афіцыйнымі дагаворамі паміж дзяржавамі.

[Ад лац. ex — з і territorialis — які знаходзіцца на тэрыторыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)