ідэнтыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.
Кніжн. Атаясаміць (атаясамліваць); зрабіць (рабіць) аднолькавым, раўназначным каго‑, што‑н. з кім‑, чым‑н.
[Ад лац. identificare.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малю́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Маленькае дзіця. // перан. Аб кім‑, чым‑н. вельмі маленькім (ростам, памерамі). Кніжка-малютка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўзго́днены, ‑ая, ‑ае.
1. Пазбаўлены ўзгодненасці, адзінства. Няўзгодненыя дзеянні.
2. Які не ўзгаднілі або не паспелі ўзгадніць з кім‑н. Няўзгоднены план.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раўнапра́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які мае роўныя, аднолькавыя з кім‑, чым‑н. правы; заснаваны на раўнапраўі. Раўнапраўныя члены грамадства. Раўнапраўныя адносіны. Раўнапраўны дагавор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакрэ́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Гаварыць з кім‑н. па сакрэту; таптацца. Дзяўчаты сакрэтнічалі, седзячы на выстаўленых у калідор сталах. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
супрацьбо́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.
Кніжн. Змагацца з кім‑, чым‑н., супраць каго‑, чаго‑н.; супрацьдзейнічаць каму‑, чаму‑н. Супрацьборстваваць рэакцыйным сілам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уцвялі́ць, уцвялю, уцвеліш, уцвеліць; зак., каго-што.
Давесці да раздражнення, узлаваць. Уцвяліць сабаку. // перан. Выклікаць у кім‑н. трывогу; растрывожыць. Уцвяліць душу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
призрева́ть несов., книжн. (давать приют) дава́ць прыту́лак (каму, чаму), дава́ць прыста́нішча (каму, чаму); (брать на своё попечение, содержание) браць на свой до́гляд (на сваё ўтрыма́нне); (опекать) апекава́цца (над кім, над чым); (заботиться) клапаці́цца (аб кім, аб чым); см. призре́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагавары́ць, ‑вару, ‑верыш, ‑верыць; зак.
1. з кім. Абмяняцца думкамі аб кім‑, чым‑н., коратка пагаварыць. Перагаварыць з сябрам па тэлефоне. Перагаварыць адзін на адзін. □ Студэнты вылучылі дэлегацыю з пяці чалавек, якім даручана было перагаварыць з рэктарам універсітэта. Галавач.
2. пра што, што і без дап. Пагаварыць з кім‑н. пра ўсё, многае. І хоць шмат чаго перагаварылі яны за той вечар, аднак не ўсё расказаў Павел пра сябе. Пальчэўскі.
3. каго. Разм. Пагаварыць даўжэй, больш за іншых, прымусіць замоўкнуць іншых. Не хацелася сварыцца з Сашам .. — усё роўна, ведала, яго не перагаворыш. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усачы́ць, усачу, усочыш, усочыць; зак., каго-што, за кім-чым.
1. Назіраючы, сочачы за кім‑, чым‑н., паспець заўважыць, убачыць што‑н. У Мінску штодня адбываліся арышты. Абстаноўка там мянялася часта і ўсачыць ён усімі зменамі ў падполлі было надзвычай цяжка. Дзенісевіч. Творчы працэс вельмі складаны, за ім не ўсочыш і не ўціснеш у нейкія формулы. Сяргейчык.
2. Назіраючы за кім‑, чым‑н., не дапусціць чаго‑н. непажаданага, утрымаць ад якіх‑н. непажаданых учынкаў. Аднак увесь час усачыць за Панцем было нялёгка. Што больш хлапчук падрастаў, то ўсё горш рабіўся непаседлівы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)