Verbum

заслані́цца, -ланю́ся, -ло́нішся, -ло́ніцца; зак.

Засланіць сябе чым-н.

З. рукой ад сонца.

|| незак. засланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

заспа́цца, -плю́ся, -пі́шся, -пі́цца; -пі́мся, -піце́ся, -пя́цца; -пі́ся; зак. (разм.).

Праспаць многа, больш чым звычайна.

Пасля лазні заспаўся.

здаўме́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца; зак. (разм.).

Дадумацца да чаго-н., здагадацца пра што-н. 3., у чым справа.

знато́к, -така́, мн. -такі́, -тако́ў, м.

Той, хто валодае вялікімі ведамі ў чым-н., тонкім разуменнем чаго-н.

абма́н, -у, м.

1. гл. абмануць.

2. Памылковае ўяўленне аб чым-н., мана, няпраўда.

|| прым. абма́нны, -ая, -ае.

аб’яўле́нне, -я, н.

1. гл. аб’явіць.

2. Паведамленне, аб’ява аб чым-н. у вуснай або пісьмовай форме, абвяшчэнне.

прамча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

Тое, што і прамчацца (у 1 знач.).

Прамчаў матацыкліст.

прыпра́ва, -ы, мн. -ы, -ра́ў, ж.

Тое, чым прыпраўляюць страву для смаку.

Вострая п.

|| прым. прыпра́вачны, -ая, -ае.

разбро́д, -у, М -дзе, м.

Разлад, рознагалоссе, адсутнасць згоды ў чым-н.

У калектыве поўны р.

Ідэйны р.

сле́дам, прысл.

Услед за кім-, чым-н., не адстаючы.

Ехаць с.

◊

Следам за дзедам (разм.) — па прыкладзе старэйшых.