абагу́ленасць, ‑і, ж.

Якасць, уласцівасць абагуленага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаманлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць гаманлівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубава́тасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць дубаватага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурнава́тасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць дурнаватага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспрапарцыяна́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дыспрапарцыянальнага; непрапарцыянальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстрыбуты́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць дыстрыбутыўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфекты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэфектыўнага; ненармальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышправо́днасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць звышправоднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згаво́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць згаворлівага; уступчывасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпаза́нтнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць імпазантнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)