прису́тствие ср.

1. прысу́тнасць, -ці ж., мн. нет;

в прису́тствии кого́-л. у прысу́тнасці каго́-не́будзь, пры кім-не́будзь;

в моём прису́тствии у маёй прысу́тнасці, пры мне;

2. (работа учреждения) уст. слу́жба, -бы ж.; рабо́та, -ты ж.;

3. (учреждение) уст. устано́ва, -вы ж.; (канцелярия) канцыля́рыя, -рыі ж.;

◊

прису́тствие ду́ха прысу́тнасць ду́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авіяапы́рскванне, ‑я, н.

Апырскванне палёў хімічнымі рэчывамі пры дапамозе авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачо́скі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, адходы пры часанні. Ільняныя ачоскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблічы́цца, ‑лічуся, ‑лічышся, ‑лічыцца; зак.

Памыліцца пры падліку; дрэнна палічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́часкі, ‑аў; адз. няма.

Адходы пры часанні. Вычаскі з лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрато́рф, ‑у, м.

Спосаб распрацоўкі залежаў торфу пры дапамозе гідрамеханізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашплінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замацаваць пры дапамозе шплінта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іў, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для перадачы голасу каня пры брыканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надазёрны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны пры возеры, над возерам. Надазёрная вёска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад даследавання вуха пры дапамозе атаскопа.

[Ад грэч. ús, ōtós — вуха і skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)