заа... (гл. зоа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «зоа...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: заалогія, заапарк, зааспора, заатэхнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залапаце́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; зак.

Разм. Пачаць лапацець. // Пралапацець. Ачнулася [Поля], калі ў галлі над самай галавой нешта раптам залапацела — мусіць, птушка спрасоння папраўляла крыло. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зату́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які затух, патух. Дыхнула гарам — не свежым, з дымам ці калі з агнём, а халодным гарам ад затухлага вуголле і попелу. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зла... (гл. зло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «зло...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: злапомны, зламысны, злаякасны, зларадны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільна... і льна... (гл. ільно...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «ільно...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: ільнаводства, ільнасеялка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыя... (гл. кардыё...).

Першая састаў. ная частка складаных слоў; ужываецца замест «кардыё...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: кардыяграма, кардыяграфія, кардыялогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́хкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка крышыцца, распадаецца на часткі; ломкі. Крохкі лёд. Крохкае дрэва. □ Вязалі снапы асцярожна: крохкая салома, калі моцна закручваць перавясла, ірвалася. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; незак., каго-што.

Разм. Рабіць кудлатым. Кудлаціць валасы. □ І раптам, калі налятаў вецер і кудлаціў вершаліны дрэў, Алеся апаноўвала трывога. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ласціна, ‑ы, ж.

Ахвяраванне жабраку, бедняку. І зноў вагоны, зноў даўжэзная пакутлівая дарога. На станцыях [бежанцы] хадзілі прасіць міласціну, хоць рэдка калі ўдавалася што сабраць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і настырны. Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)