Verbum

рэгенера́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рэгенерату, прызначаны для атрымання рэгенерату. Рэгенератны завод. Рэгенератны цэх.

рэктыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Спосаб раздзялення, ачысткі вадкіх рэчываў ад прымесей у спецыяльным перагонным апараце. Рэктыфікацыя спірту.

[Ад лац. rectificatio — выпраўленне.]

рэпланта́цыя, ‑і, ж.

Спец. Аперацыя па вяртанню страчанага органа або тканкі арганізма. Рэплантацыя зуба. Рэплантацыя адарванай канечнасці.

[Ад лац. прыстаўкі рэ- і plantare — перасаджваць.]

самару́х, ‑у, м.

Спец. Вечны рух і развіццё матэрыі, якое адбываецца паводле ўласцівых ёй супярэчнасцей, барацьбы процілегласцей.

самачарпа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Механізаванае прыстасаванне для аўтаматычнага чэрпання чаго‑н.

сапрапе́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сапрапелю. Сапрапелевы глей. // Які ўтварыўся з сапрапелю. Сапрапелевы вугаль.

сапрапелі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да сапрапелітаў. Сапрапелітавыя адкладанні. // Які ўтварыўся з сапрапелітаў. Сапрапелітавыя вуглі.

секста́нт, ‑а, М ‑нце і секста́н, ‑а, м.

Спец. Вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца ў мараходстве і авіяцыі.

[Ад лац. sextans, sextantis.]

семіётыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Тое, што і семіялогія.

2. Спец. Вучэнне аб прыкметах хваробы.

[Ад грэч. sēméion — знак.]

скіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Зрабіць (рабіць) эцюд, эскіз, накід.

[Ням. skizzieren ад грэч. schedios — наскора зроблены.]