квінтэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ансамбль з пяці выканаўцаў.

К. цымбалістаў.

2. Музычны твор для пяці галасоў або для пяці інструментаў.

К.

Мікалая Аладава.

|| прым. квінтэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіпары́с, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых.

2. -у. Драўніна гэтай расліны.

Зроблены з кіпарысу.

|| прым. кіпары́савы, -ая, -ае і кіпары́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.

1. гл. кіслы.

2. мн. кісло́ты, -ло́т. Хімічнае злучэнне, якое змяшчае вадарод, здольны замяшчацца металам пры ўтварэнні солей.

Азотная к.

Саляная к.

|| прым. кісло́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кліно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. гл. клін.

2. Вострая частка халоднай зброі; лязо.

3. Трохвугольная торбачка для прыгатавання сыру.

|| прым. клінко́вы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

К. сыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клятча́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Арганічнае рэчыва, з якога складаецца абалонка клетак расліны.

2. Рыхлая падскурная злучальная тканка ў арганізме чалавека і жывёлы.

|| прым. клятча́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кран¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне ў выглядзе трубкі для выпускання вадкасці або газу з рэзервуара або трубаправода.

Уключыць к. з гарачай вадой.

|| прым. кра́навы, -ая, -ае і кра́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́ква, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Апора, аснова для страхі — два брусы, злучаныя верхнімі канцамі пад вуглом, а ніжнімі прымацаваныя да бэлек або да верхняга вянца падоўжных сцен.

|| прым. кро́квенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́жаль, -ю, м.

1. Валакно ачэсанага лёну, а таксама ніткі з такога валакна.

Спрасці к.

2. Палатно з такіх нітак.

Наткаць абрусаў з кужалю.

|| прым. кужэ́льны, -ая, -ае.

Кужэльныя ніткі.

Кужэльная кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлафо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Светлавы сігнальны ліхтар з чырвоным, жоўтым і зялёным або толькі з чырвоным і зялёным сігналам для рэгулявання руху на вуліцах і дарогах.

|| прым. святлафо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сенако́с, -у, м.

1. Касьба травы на сена.

Хутка пачнецца с.

2. Час уборкі сена.

Вясёлая пара лета — с.

3. Месца касьбы травы.

С. наш далёка на балоце.

|| прым. сенако́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)