Verbum

злі́тавацца, -туюся, -туешся, -туецца; -туйся; зак., над кім-чым.

1. Праявіць літасць у адносінах да каго-, чаго-н.; змілавацца.

З. над сіратой.

2. зліту́йся (цеся). Ужыв. як выраз нязгоды, пярэчання (разм.).

Злітуйся, што ты мелеш!

змага́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Той, хто змагаецца з кім-н. за што-н., барацьбіт.

З. за справядлівасць.

З. за мір.

|| ж. змага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. змага́рскі, -ая, -ае.

зна́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак., кім-чым, як хто-што або ў якасці каго-чаго (афіц.).

Быць запісаным дзе-н., лічыцца, называцца.

З. ў спісе.

Ён у нас значыцца ў якасці кансультанта (або як кансультант).

ураўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

Зрабіць роўным, аднолькавым.

У. канцы вяроўкі.

У. каго-н. у правах з кім-н.

|| незак. ураўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ураўно́ўванне, -я, н.

|| наз. ураўнава́нне, -я.

спабо́рніцтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), удзельнікі якой імкнуцца выявіць перавагу над кім-н. у дасягненні чаго-н., дасягнуць лепшых вынікаў у чым-н.

Спартыўныя спаборніцтвы.

С. па плаванні.

ме́ціць¹, ме́чу, ме́ціш, ме́ціць; ме́чаны; незак., каго-што.

Ставіць на кім-, чым-н. адметны знак, метку.

|| зак. наме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны і паме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны.

|| наз. ме́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

панегі́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

1. У антычныя часы: красамоўная прамова хвалебнага зместу, у тым ліку ў літаратурным творы.

2. перан. Празмерная пахвала; хвалебны водзыў аб кім-, чым-н.

|| прым. панегіры́чны, -ая, -ае.

пры́маўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мавак, ж.

1. Устойлівы выраз, пераважна вобразны, які не складае, у адрозненне ад прыказкі, закончанага суджэння і не з’яўляецца афарызмам.

2. Словы, якія часта кім-н. паўтараюцца; прыгаворка.