легі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Увесці (уводзіць) у які‑н. метал ці металічны сплаў іншы метал для атрымання сплаву з пэўнымі ўласцівасцямі.

[Ням. legieren ад лац. ligare — звязваць, злучаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лікёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лікёру, звязаны з яго вытворчасцю, продажам. Лікёрныя прадпрыемствы. // Прыгатаваны з лікёрам. Лікёрная начынка. // Прызначаны для лікёру. Лікёрныя чаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мабілізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Мабілізаваць сябе для выканання якога‑н. задання, дасягнення якой‑н. мэты.

2. толькі незак. Зал. да мабілізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

младагегелья́нства, ‑а, н.

Ідэалістычная філасофская плынь у Германіі 30–40‑х гг. 19 ст., якая спрабавала выкарыстаць філасофію Гегеля для абгрунтавання неабходнасці буржуазнага пераўтварэння Германіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́ска, ‑і, ДМ ‑вёсцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. навесіць (у 1 знач.).

2. Дакладна ўзважаная колькасць рэчыва, узятага для хімічнага аналізу ці рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Акунуць у крухмальны раствор для надання цвёрдасці, глянцу.

2. чаго. Зрабіць крухмальным пэўную колькасць чаго‑н. Накрухмаліць каўнерыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́льснік, ‑а, м.

Павязка, якая накладваецца на тое месца, дзе адчуваецца пульс (для засцярогі ад холаду, ад расцяжэння звязак пры гімнастычных практыкаваннях і г. д.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нары́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нарыва. Нарыўная паверхня.

нарыўны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаны для лячэння нарываў. Нарыўны пластыр. // Які выклікае нарывы. Нарыўны газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Разм. Нагледзеўшы што‑н., намеціць для набыцця, выкарыстання. Вераб’іха націкавала сабе белую курыную пярыну і ўзяла яе ў дзюбку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непасі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае сілы, магчымасці; празмерна цяжкі. Непасільны цяжар. Непасільная праца. □ Пасля непасільнага для раненага напружання і душэўнага хвалявання камісару стала блага. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)