імабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Стварыць (ствараць) нерухомасць (спакой) пашкоджанай ці хворай частцы цела, каб пазбегнуць паўторнага пашкоджання або з лячэбнай мэтай.
[Ад лац. immobilis — нерухомы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катапультава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.
1. каго-што. Выкінуць (выкідаць) з лятальнага апарата пры дапамозе катапульты.
2. Тое, што і катапультавацца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крывато́лкі, ‑аў; адз. няма.
Няправільныя, неабгрунтаваныя разважанні, выказванні адносна каго‑, чаго‑н. Аформіць свой шлюб вырашылі неадкладна, каб не было пра .. [Ганну], як настаўніцу, якіх крыватолкаў. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжсце́нне, ‑я, н.
1. Месца ў сярэдняй частцы грудной поласці, дзе размешчаны сэрца, аорта, бронхі, стрававод.
2. перан. Тое, што перашкаджае сувязі, збліжэнню каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мучы́цель, ‑я, м.
Той, хто мучыць каго‑н. Праз крывавы туман .. [Валодзя] назіраў за раз’юшанымі тварамі сваіх мучыцеляў і адчуваў да іх глыбокую нянавісць і пагарду. Пятніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наджа́ліць, ‑іць; зак., каго.
Накусаць, пакусаць (пра пчол, чмялёў, восаў). Больш за ўсіх дасталося Ціхану, пчолы наджалілі так, што Мальвіна, прыйшоўшы дамоў, не пазнала хлопца. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Абмазаць чым‑н., у што‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Паабмазваць сцены глінай. Паабмазваць рукі ў сажу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабсма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абсмаліць 1 у многіх месцах; абсмаліць 1 усё, многае або ўсіх, многіх. Паабсмальваць бакі кажуха ля агню. Паабсмальваць свіней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паадвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Адвязаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадвязваць чамаданы з багажнікаў. □ Хлопцы паадвязвалі кароў, і тыя.. памчаліся да аборы. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Вывучыць усё, многае або ўсіх, многіх. Павывучваць вершы. □ [Настасся:] — Матка павырошчвала, павывучвала [дзяцей], а цяпер глядзіць на іх — не нарадуецца. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)