свары́цца, свару́ся, сва́рышся, сва́рыцца; незак.

1. Распачынаць сварку, лаяцца з кім-н.

Сварацца жанчыны каля студні.

2. Крычаць на каго-н., лаяць за што-н.

На мужа сварылася жонка.

|| зак. пасвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спачува́нне, -я, н.

1. Спагадлівыя адносіны да чыёй-н. бяды, гора, няшчасця; спагада.

Суседзі прыходзілі са сваімі спачуваннямі.

2. Добразычлівыя адносіны да каго-, чаго-н., маральная падтрымка.

Яго ўчынкі не знайшлі спачування ў сяброў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. каго-што. Насадзіць на што-н. вострае.

2. што. Наспех абуць, усунуць.

У. боты на босыя ногі.

|| незак. устыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што (разм.).

Тое, што і хапа́ць (у 1—4 знач.).

|| аднакр. хватану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| зак. хваці́ць, хвачу́, хва́ціш, хва́ціць.

|| наз. хвата́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хра́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зламацца з трэскам, трэснуць.

Вось у калёсах храснула.

2. каго-што. Моцна стукнуць, ударыць (груб.).

Храснуў дручком па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імабілізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Стварыць (ствараць) нерухомасць (спакой) пашкоджанай ці хворай частцы цела, каб пазбегнуць паўторнага пашкоджання або з лячэбнай мэтай.

[Ад лац. immobilis — нерухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затаўха́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Замучыць, стаміць таўхаючы. У натоўпе яго зусім затаўхалі.

затаўха́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць таўхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Абл. Змарозіўшы, прастудзіць. — Што гэта ў цябе, браце ты мой, з нагою? — Або захаладзіў, або падверадзіў, — адказаў Марцін. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захваста́ць 1, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., каго.

Разм. Засячы хлыстом, папругай і пад. Захвастаць яго да паўсмерці.

захваста́ць 2, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак.

Разм. Пачаць хвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зману́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм.

1. Тое, што і зманіць (у 1 знач.).

2. каго-што. Тое, што і зманіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)