эндадэ́рма, ‑ы,
[Ад грэч. éndon — унутры і dérma — скура.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эндадэ́рма, ‑ы,
[Ад грэч. éndon — унутры і dérma — скура.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энкаўсты́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энтадэ́рма, ‑ы,
1. Унутраны зародкавы лісток мнагаклетачных жывёлін.
2. Унутраны слой сценкі цела кішачнаполасцевых.
[Ад грэч. entós — унутры і dérma — скура.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпітэлія́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены;
1. каго (што). Пакарміць дадаткова, узмацніць харчаванне (
2. што. Унесці (дадатковае ўгнаенне) у глебу (
||
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асушы́ць, асушу́, асу́шыш, асу́шыць; асу́шаны;
1. Зрабіць сухім.
2. Выпіць тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым
Асушыць вочы — перастаць плакаць (
Асушыць слёзы каму
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сімпаты́чны², -ая, -ае (
1. Які мае адносіны да аддзела вегетатыўнай нервовай сістэмы.
2. Які ўзнікае на іншых, блізкіх або сіметрычна размешчаных участках.
3. Які аслабляе боль у хворага (пра нейтральныя лекавыя сродкі).
Сімпатычнае чарніла — бясколерная або слаба афарбаваная вадкасць, якая выкарыстоўваецца ў тайнай перапісцы.
Сімпатычная нервовая сістэма (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
матрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны;
Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гасі́льнік, -а,
1. Назва розных прыстасаванняў для гашэння агню, святла
2. Прыстасаванне для аслаблення або ліквідацыі дзеяння чаго
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грануля́цыя, -і,
1. Раздрабненне, наданне рэчыву зярністай формы.
2. Новая злучальная тканка на месцы ран пры іх загойванні.
3. Бачная зярністасць паверхневага слоя Сонца.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)