вы́варатны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Унутраны, закрыты. Вываратнае шво. // З унутраным швом. Вываратны абутак. Вываратныя галантарэйныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэцыпіта́т, ‑у, М ‑таце, м.

1. Спец. Асадак.

2. Штучнае фосфарнае ўгнаенне ў выглядзе белага парашку.

[Ад лац. praecipitatus — скінуты ўніз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіханеўро́з, ‑у, м.

Спец. Захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы без арганічнага яе пашкоджання (напрыклад, неўрастэнія). Траўматычны псіханеўроз.

[Ад грэч. psychē — душа і neuron — нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхастэні́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да псіхастэніі, да псіхастэніка; звязаны з псіхастэніяй. Псіхастэнічныя сімптомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Вызваліць ад мацавання, разняць, што‑н. змацаванае. Размацаваць бэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́с, ‑а, м.

Спец. Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распілоўкі, прызначаны для распілоўкі. Распіловачны цэх. Распіловачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распору, прызначаны для яго. Распорная бэлька. Распорная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. расціраць — расцерці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацыяна́льнасць, ‑і, ж.

1. Разумовасць, абгрунтаванасць, мэтазгоднасць. Рацыянальнасць мерапрыемства.

2. Спец. Уласцівасць рацыянальнага (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)