Verbum

прагняві́ць, ‑гняўлю, ‑гневіш, ‑гневіць; зак., каго.

Угнявіць, разгневаць; пакрыўдзіць. — У кожнага вадзіцеля знойдзецца сёе-тое ў запасе, — лагодна, каб не прагнявіць чалавека, сказаў Якаў. Кулакоўскі.

прадушы́ць ​¹, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., што.

Моцна ціснучы, прагнуць, праламаць. Прадушыць дно чайніка.

прадушы́ць ​², ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Разм. Насыціць духамі.

пракараву́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Каравулячы, не ўсцерагчы, правароніць. Пракаравуліць аўтобус.

2. і без дап. Каравуліць некаторы час. Пракаравуліць усю ноч.

пазахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Захінуць, засланіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазахінаць твары рукамі.

2. Закруціць у што‑н. усіх, многіх.

пазаяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Заесці, загрызці ўсіх, многіх. — Не варушыцеся, бо пазаядаюць [пчолы], — сказаў Сёмка. Колас.

2. перан. Разм. Змучыць папрокамі ўсіх, многіх.

памасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што і без дап.

Масіраваць ​¹ некаторы час. Чарэнда расшпіліў каўнер кіцеля і.. памасіраваў пальцамі на шыі скуру. Чыгрынаў.

папало́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Напалохаць, папужаць злёгку. Мяне, пятнаццацігадовага падлетка, паліцыянты крыху папалохалі і пусцілі. Карпюк.

2. Спалохаць, перапалохаць усіх, многіх.

паратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Выратаваць, дапамагчы ў бядзе. [Алаіза:] — І калі мы, рабочыя, не паможам гэтым дзецям, то хто ж іх паратуе? Арабей.

напрыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.

Прывезці ў вялікай колькасці. [Рыгор:] — Нам усяго [дачка] напрывозіла: рабой паперы на сцены — аж дванаццаць трубак. А бабе — усяго. Лось.

настраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-чаго.

Застрэліць, забіць у якой‑н. колькасці. [Ляснік:] — Наедуць сюды [паны] цэлай ардой, і пачнецца! Не столькі [дзічыны] настраляюць, колькі напалохаюць... Чарнышэвіч.