Verbum

выто́к, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.

Ад вытоку да вусця.

2. перан., чаго. Пачатак, першакрыніца чаго-н.

Вытокі культуры.

адсёрбаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што і чаго (разм.).

Сёрбаючы, троху з’есці, адпіць чаго-н. вадкага.

А. з міскі булёну.

|| незак. адсёрбваць, -аю, -аеш, -ае.

узбо́ч, прысл. і прыназ. з Р.

На нейкай адлегласці ад чаго-н., у баку ад чаго-н.

Ён ішоў у.

У. насыпу стаяла група людзей.

узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. узысці.

2. да чаго. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго-н.

Сучасны беларускі алфавіт узыходзіць да стараславянскай азбукі.

уласці́вы, -ая, -ае; каму-чаму.

Які характэрны для каго-, чаго-н., з’яўляецца ўласцівасцю, якасцю каго-, чаго-н.

З уласцівай яму працавітасцю.

Чалавеку ўласціва (прысл.) памыляцца.

пост..., прыстаўка.

Утварае прыметнікі і назоўнікі са знач. надыходу, працякання чаго-н. пасля чаго-н., услед за чым-н., напр.: постінфекцыйны, пострадыяцыйны, постсавецкі, постпазіцыя, посттаталітарызм.

наблы́таць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што і чаго. Заблытаць, пераблытаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. нітак.

2. Дапусціць блытаніну, нарабіць памылак.

Н. у вылічэннях.

налуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін нейкую колькасць чаго-н.

Н. арэхаў.

2. Насмеціць шкарлупіннем.

|| незак. налу́зваць, -аю, -аеш, -ае.

натачы́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́чыць; -то́чаны; зак., чаго.

Пра грызуноў, насякомых: нагрызці нейкую колькасць чаго-н.

Мышы натачылі дзірак.

|| незак. нато́чваць, -ае.

недалёка, у знач. вык.

1. Аб нязначнай адлегласці да каго-, чаго-н.

Да вёскі н.

2. Аб хуткім надыходзе чаго-н.

Н. ўжо і вечар.