наро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Незак. да нарасціць.
2. Рабіць мацнейшым, больш моцным. Нарошчваць удары па ворагу. Нарошчваць сілу гуку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасмы́квацца, ‑аецца; незак.
Рабіць міжвольныя сутаргавыя рухі (пра рысы твару). Кастусь устаў. У яго пасмыкваліся вусны і шчака, дрыжала левае павека. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пілата́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пілатажу. Калі былі ў апошняй пілатажнай зоне, Чайчук развярнуўся і пачаў рабіць комплекс практыкаванняў. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разнаста́іць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак., што.
Кніжн. Рабіць разнастайным. Разнастаіць мову можна пры дапамозе сінонімаў і не трэба старацца звесці іх. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіраці́ць, ‑рачу, ‑раціш, ‑раціць; незак., каго-што.
Рабіць сіратою. [Лявэр:] — І я падумаў сабе — ну, а чаму я павінен сіраціць сваіх дзяцей? Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
славянізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.
Рабіць славянінам па мове і звычаях; прыдаваць каму‑, чаму‑н. славянскі выгляд, характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сушы́ць, сушу́, су́шыш, су́шыць; су́шаны; незак.
1. што. Рабіць сухім (што-н. сырое, мокрае, вільготнае), трымаючы на паветры або ў цёплым месцы.
С. бялізну.
С. сена.
2. што. Нарыхтоўваць у запас, выдаляючы вільгаць з пладоў, раслін і пад.; высушваць, засушваць.
С. лекавыя травы.
3. перан., каго (што). Падрываць здароўе, знясільваць (разм.); рабіць чэрствым, нячулым.
Што ты сушыш сябе работай? Бяда сушыць жанчыну.
|| зак. вы́сушыць, -сушу, -сушыш, -сушыць; -сушаны.
|| наз. су́шка, -і, ДМ -шцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і сушэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гафрырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.
Зрабіць (рабіць) рады паралельных складак на чым-н. (метале, тканіне, паперы і пад.).
Г. каўнер.
|| наз. гафрырава́нне, -я, н. і гафрыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
|| прым. гафрырава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дуры́ць, дуру́, ду́рыш, ду́рыць; незак. (разм.).
1. Ап’яняць, дурманіць.
Пах кветак дурыць галаву.
2. Падманваць, збіваць з толку.
Не дуры галавы.
3. Рабіць глупства, недарэчныя ўчынкі.
Ты мне не дуры!
|| зак. задуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).
1. над чым і без дап. Рабіць што-н. складанае, незвычайнае.
2. Залішне ўскладняць якую-н. справу.
|| зак. намудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й і змудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й.
|| наз. мудрава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)