таксамато́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да таксаматора; звязаны з вырабам і выкарыстоўваннем таксаматораў. Таксаматорны парк, дзе Савелій загадваў майстэрняй, знаходзіўся няблізка. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмі́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэрміту 1, звязаны з выкарыстаннем яго. Тэрмітная з варка.
•••
Тэрмітная сумесь — тое, што і тэрміт 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлорыставадаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хлорыстага вадароду, звязаны з ім. Хлорыставадародная кіслага. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе хлорыстага вадароду. Хлорыставадародная апрацоўка насення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цынго́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.
2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Мат́анька, драг. ма́тычыла, бяроз. матэ́нька, ма́тня ’адзін з саламяных снапкоў, звязаны з некалькіх (3–5) пучкоў саломы каля гузыра, якімі пакрываецца ўся страха, апрача ніжняга рада’ (Нар. сл.). Да ма́та (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сурмалі́на ’ажына, Rubus caesius L.’ (Касп.), ’дуброўка прамастаячая, Potentilla erecta (L.) Rausch.’. Гл. сербаліна; перанос назвы на дуброўку звязаны з падабенствам апошняй да ажыны, параўн. іншыя назвы: дзеравя́нка, кустарнае дзерава ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рамузі́ніна (ръмузініна) ’вузкая палоска матэрыі’ (міёр., Нар. словатв.). Разам з рус. ремузи́на, рему́зье ’лахманы’ звязаны з рэ́мень, раме́нь (гл.) на базе развіцця значэння ’вузкая палоска’ — ’разадраная тканіна’ (Куркіна, Этимология–1997–1999, 85).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аўтабіяграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аўтабіяграфіі, уключае элементы аўтабіяграфіі. // Звязаны з жыццём аўтара, з’яўляецца яго аўтабіяграфіяй. Аўтабіяграфічны твор. Аўтабіяграфічны матэрыял. Аўтабіяграфічныя апавяданні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́нкаўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да банка (у 1 знач.); звязаны з банкам. Банкаўскі служачы. Банкаўскі чэк. Банкаўскі капітал.
•••
Банкаўскі білет гл. білет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краве́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да краўца, краўцоў, звязаны з іх работай. Кравецкая арцель. Кравецкая майстэрня.
2. Якім карыстаюцца краўцы. Кравецкія нажніцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)