Verbum

апекава́ць, апякую, апякуеш, апякуе; незак., каго-што.

Ажыццяўляць апеку (у 1, 2 знач.). Калі дзеці вырасталі і станавіліся самастойнымі, бацька іх больш не апекаваў. Бачыла.

ара́ва, ‑ы, ж.

Разм. Бязладнае, шумнае зборышча, натоўп. Арава хлопцаў вярнулася ў хату. // Вялікая колькасць каго‑н.; мноства. Пабачыўшы Валю, уся арава кінулася наўцёкі. Няхай.

замаро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць і замарачы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Разм. Збіць з толку; заблытаць. Замарочыць чалавека. □ Замарачылі галаву паперы ды разлікі. Грамовіч.

абця́ць, абатну, абатнеш, абатне; абатнём, абатняце; заг. абатні; зак., каго-што.

Абсячы канцы чаго‑н., верхавіну дрэва і пад. // перан. Раптоўна спыніць якое‑н. дзеянне.

абчапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., каго-што.

1. Тое, што і абчапляць.

2. Акружыць. [Немцы] усю вёску абчапілі. Місько.

3. Абняць. Раптам.. [Кастуся] хтосьці абчапіў рукамі. Прокша.

абяссме́рціць, ‑рчу, ‑рціш, ‑рціць; зак., каго-што.

Зрабіць незабыўным у памяці народа. Два вялікія сыны двух славянскіх народаў [Аляксандр Матросаў і Юліус Фучык] абяссмерцілі дату восьмага верасня 1943 года. Шкраба.

адо́зва, ‑ы, ж.

Пісьмовы або вусны зварот да каго‑н. з заклікам, просьбай. [Маша:] — Во навіна якая! Мы будзем ставіць подпісы пад Адозвай за мір. Шамякін.

абзада́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Даць задатак за што‑н. Раптам прайшла навіна, што ўсю зямлю адразу абзадачылі нейкія два былыя арандатары. Чорны.

абмані́ць, ‑маню, ‑маніш, ‑маніць; зак., каго-што.

Тое, што і абмануць. Ім [панам] абманіць мужыка пакуль што трэба, вось і цягнуць ды абяцанкамі яго кормяць. Галавач.

абсту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пастукаць усюды, у розных месцах. Абстукаць колы вагонаў. □ Нявада абстукаў хат дзесяць, і ўсюды панавала ціхая пустэча. Чорны.