катава́льня, ‑і, ж.

Тое, што і засценак ​1. Для цябе [Міхал] былі падрыхтаваны пасткі, катавальні. На цябе былі нацэлены боты, зброя патрулёў і вартавых. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́йсер, ‑а, м.

Быстраходны карабель з магутным артылерыйскім і ракетным узбраеннем, прызначаны для разведвальнай, дазорнай службы і актыўных баявых дзеянняў. Лёгкі крэйсер. Цяжкі крэйсер.

[Гал. kruiser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куга́ 1, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для абазначэння крыку груднога дзіцяці.

куга́ 2, і́, ДМ кузе́, ж.

Абл. Водная расліна сямейства асаковых; азёрны чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кулуа́ры, ‑аў; адз. кулуар, ‑а, м.

Памяшканне (бакавая зала, калідоры) у парламенце, тэатры, якое служыць для адпачынку, неафіцыйных сустрэч, абмену думкамі. Гутаркі ў кулуарах.

[Фр. couloir — калідор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ладзіць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Праўлены, зроблены прыгодным для далейшага выкарыстання. Ладжаная збруя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкапла́стыр, ‑у, м.

Від пластыру ў выглядзе клейкай масы, нанесенай звычайна на тканіну, які скарыстоўваецца для пакрыцця невялікіх пашкоджанняў скуры і замацоўвання невялікіх павязак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Нанесці (наносіць) тонкі слой празрыстай фарбы на сухія месцы карціны для ўзмацнення ці відазмянення тону.

[Ад ням. lasieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льнікі, ‑аў; адз. няма.

Прылада ў выглядзе чатырохвугольнай рамы з нанізанымі на папярочныя металічныя пруткі рухомымі костачкамі, якая служыць для арыфметычных падлікаў. Канторскія лічыльнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манеўро́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да манеўра (у 4 знач.), прызначаны для манеўраў. Прагрукацеў міма манеўровы паравоз, цягнучы за сабою цыстэрны. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжплане́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца паміж манетамі. Міжпланетная прастора.

2. Які адбываецца паміж планетамі, прызначаны для сувязі паміж планетамі. Міжпланетнае падарожжа. Міжпланетны карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)