ра́мпа, -ы, ж. (спец.).
1. Невысокі бар’ер уздоўж авансцэны, які прыкрывае ад гледачоў прыборы для асвятлення сцэны.
2. Асвятляльная апаратура, якая змяшчаецца за такім бар’ерам.
Агні рампы.
|| прым. ра́мпавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распу́снік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто вядзе распуснае жыццё.
2. Свавольнік (разм.).
Мінулай ноччу нейкі р. патаптаў грады.
|| ж. распу́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. распу́сніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ручні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны для выцірання твару, рук ці пасуды.
Вышываны р.
|| памянш. ручнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.
|| прым. ручніко́вы, -ая, -ае.
Ручніковая тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рыф², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.
Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).
|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэгістра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Службовая асоба, якая праводзіць рэгістрацыю каго-, чаго-н.
Р. карэспандэнцыі.
|| ж. рэгістра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.). і прым. рэгістра́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́па, -ы, ж.
Караняплод з акруглым коранем светла-жоўтага колеру.
Кармавая р.
|| памянш. рэ́пка, -і, ДМ -пцы, ж.
|| прым. рэ́пны, -ая, -ае і рэ́павы, -ая, -ае.
Рэпнае поле.
Рэпавае лісце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэпарта́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.
Паведамленне пра мясцовыя падзеі, пра падзеі дня, інфармацыя (па радыё, тэлебачанні, у друку).
Р. з выставачнай залы.
Р. з месца здарэння.
|| прым. рэпарта́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
саа́мы, -аў, адз. саа́м, -а, м.
Народ, які насяляе Кольскі паўвостраў, а таксама поўнач Фінляндыі, Нарвегіі і Швецыі.
|| ж. саа́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.
|| прым. саа́мскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сава́, -ы́, мн. со́вы і (з ліч. 2, 3, 4) савы́, соў, ж.
Драпежная начная птушка з вялікай круглай галавой, з вялікімі вачамі і кароткай загнутай дзюбай.
|| прым. саві́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сады́зм, -у, м.
1. Абвостраная жорсткасць, заўзятая цяга да катаванняў; задавальненне ад чужых пакут.
2. Падавая ненармальнасць, пры якой падавое пачуццё задавальняецца прычыненнем фізічнага болю другой асобе.
|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)