бач разг.

1. межд. ба;

бач! каго́ я сустрэ́ў! — ба! кого́ я встре́тил!;

2. вводн. сл. ви́дишь, ви́дишь ли, вишь;

бач, быў ве́льмі заня́ты — ви́дишь (ви́дишь ли, вишь), был о́чень за́нят

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́знуць сов., однокр., разг.

1. хло́пнуть; (чем-л. металлическим) звя́кнуть, ля́згнуть, бря́кнуть;

б. дзвяра́мі — хло́пнуть две́рью;

2. (бросить) гро́хнуть;

б. аб зямлю́ — (што, каго-небудзь) гро́хнуть о зе́млю (что, кого-л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыла́ць несов.

1. посыла́ть; усыла́ть;

2. (письмо и т.п.) посыла́ть, отсыла́ть;

3. наряжа́ть, посыла́ть;

1-3 см. пасла́ць I 1-3;

то́лькі па смерць п. — (каго) то́лько за сме́ртью посыла́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбе́гчы сов.

1. (да каго, чаго; пад што) подбежа́ть (к кому, чему; подо что);

да нас ~г хло́пчык — к нам подбежа́л ма́льчик;

п. пад мост — подбежа́ть под мост;

2. (немного) пробежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбіраць несов.

1. (каго, што да чаго) подбира́ть (кого, что к чему);

2. (с земли, с пола) поднима́ть, подбира́ть;

3. (ноги, хвост) поджима́ть;

4. (под себя) подмина́ть;

1-4 см. падабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перайма́ць (каго, што) несов.

1. перенима́ть, остана́вливать;

2. (из рук в руки) перенима́ть, перехва́тывать;

3. перенима́ть, перехва́тывать;

4. перенима́ть, подража́ть (кому, чему), сле́довать (чему);

5. перенима́ть, усва́ивать;

1-5 см. пераня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ператвара́ць несов.

1. превраща́ть, обраща́ть;

2. преобража́ть;

3. (в дело, в жизнь) претворя́ть, воплоща́ть;

4. (у каго, што) фольк. превраща́ть, обора́чивать, обёртывать (в кого, что, кем, чем);

1-4 см. ператвары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пыта́цца несов.

1. (у каго) спра́шивать (кого, у кого);

ён пыта́ўся ў людзе́й, ці не ба́чылі ко́ней — он спра́шивал люде́й (у люде́й), не ви́дели ли они́ лошаде́й;

2. (просить разрешения) спра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́шкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

1. Рытмічна калыхаць, гайдаць з аднаго боку ў другі або зверху ўніз. Ганна, якая пачапіла ўжо калыску на сук, гушкала малую. Мележ. [Ксаня] ўсё гушкала малое, аднастайна пеючы ціхую калыханку. Лынькоў.

2. Падкідаць каго‑н. на руках, выражаючы любоў, захапленне і пад. Дзеда Тодара ссадзілі са сцэны. Гушкалі, крычалі: «Брава!.. Давай, дзеду, барыню!..» Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакрану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Крануць каго‑, што‑н., даткнуцца да каго‑, чаго‑н. Мікуць дакрануўся рукою да халоднага металу, пагладзіў лапчастае шырокае кола. Чорны. Сяргей заснуў адразу, як толькі дакрануўся галавой да падушкі. Шахавец. // (звычайна з адмоўем). Паспытаць, паспрабаваць чаго‑н. [Людзі] папрасілі пераапрануцца, надта спяшаліся, нават не дакрануліся да матчынага пачастунку. Мікуліч. Канстанцін Міхайлавіч амаль не дакрануўся да вячэры. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)