Verbum

хлю́пат, -у, М -паце, м. (разм.).

Гукі, якія ўтвараюцца пры пераліванні, плёскаце вады.

акалі́чнасць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Падзея, факт, якія суправаджаюць што-н., могуць рабіць уплыў на што-н.

Узяць пад увагу а.

2. мн. Умовы, якія вызначаюць становішча каго-, чаго-н.; абставіны.

Жыццёвыя акалічнасці.

наска́льны, -ая, -ае.

Зроблены на скале (пра малюнкі, надпісы, якія адносяцца да старажытных эпох).

пасажырапато́к, -у, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Колькасць пасажыраў, якія едуць у пэўным напрамку.

пастаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, арганізацыя, якія пастаўляюць матэрыялы, тавары.

Завод-п.

бу́лькат, -у, М -каце, м.

Гукі, якія ўтвараюцца пры кіпенні, пераліванні або цячэнні вады.

бяскве́ткавыя, -ых.

Расліны, у якіх не бывае кветак і насення і якія размнажаюцца спорамі.

вадапла́ўны, -ая, -ае.

У выразе: вадаплаўныя птушкі — агульная назва птушак, якія жывуць на вадзе.

апо́ўзіны, -зін, толькі мн.

Звязаныя канцамі дубцы, якія ўскладаюцца на стог для ўмацавання сена.

каранці́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Часовая ізаляцыя заразных хворых і асоб, якія былі ў кантакце з такімі хворымі.

2. Санітарны пункт для агляду людзей і грузаў, якія прыбылі з заражанай мясцовасці.

|| прым. каранці́нны, -ая, -ае.