вы́трымаць
1.
2. (не поддаться) устоя́ть, вы́держать, вы́нести;
3. (проявить выдержку) вы́держать, вы́терпеть, стерпе́ть, утерпе́ть;
◊ в. хара́ктар — вы́держать
папе́ра ўсё ~мае —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́трымаць
1.
2. (не поддаться) устоя́ть, вы́держать, вы́нести;
3. (проявить выдержку) вы́держать, вы́терпеть, стерпе́ть, утерпе́ть;
◊ в. хара́ктар — вы́держать
папе́ра ўсё ~мае —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мя́ккі
○ м. ваго́н — мя́гкий ваго́н;
мя́ккая паса́дка — мя́гкая поса́дка;
мя́ккія зы́чныя —
мя́ккая вада́ — мя́гкая вода́;
м. знак — мя́гкий знак;
мя́ккая мэ́бля — мя́гкая ме́бель;
мя́ккае паднябе́нне —
◊ м. як воск — мя́гкий как воск
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злой
1. (проникнутый злом) злы; (недобрый) ліхі́;
злой челове́к злы (ліхі́) чалаве́к;
злая шу́тка злы жарт;
2. (злобный) зло́сны; (сердитый) сярдзі́ты;
злой
он зол на вас ён зло́сны (сярдзі́ты) на вас;
3. (свирепый, жестокий) лю́ты;
злы́е комары́ лю́тыя камары́;
злой моро́з лю́ты маро́з;
зла́я соба́ка пага́ны саба́ка, злы саба́ка;
◊
злой ге́ний злы ге́ній;
зла́я годи́на ліха́я часі́на;
зла́я до́ля ліха́я (ця́жкая, го́ркая) до́ля.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приро́да
1. прыро́да, -ды
материалисти́ческое понима́ние приро́ды матэрыялісты́чнае разуме́нне прыро́ды;
преобразова́ние приро́ды пераўтварэ́нне прыро́ды;
мёртвая приро́да мёртвая прыро́да;
жива́я приро́да жыва́я прыро́да;
2. (сущность,
он по приро́де до́брый челове́к ён па прыро́дзе (хара́ктары, нату́ры) до́бры чалаве́к;
◊
в приро́де веще́й звыча́йная рэч (натура́льна, звыча́йна);
на ло́не приро́ды на ўло́нні прыро́ды;
игра́ приро́ды гульня́ прыро́ды;
от приро́ды, с приро́ды ад прыро́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набы́ць I
1. (стать обладателем) приобрести́;
2. приобрести́, овладе́ть (чем);
3. приня́ть, приобрести́;
4. (заработать) заслужи́ть, сниска́ть, стяжа́ть;
5. (что-л. неприятное) получи́ть, нажи́ть;
набы́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
склад I
склад II (
1. (структура) соста́в;
2. склад, стать
3. (
◊ ні скла́ду ні ла́ду — ни скла́ду ни ла́ду
склад III
○ адкры́ты с. — откры́тый слог;
закры́ты с. — закры́тый слог
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
носи́ть
1.
носи́ть кирпи́ч насі́ць цэ́глу;
мать носи́ла косцу́ обе́д ма́ці насі́ла касцу́ абе́д;
носи́ть галифе́ насі́ць галіфэ́;
носи́ть фами́лию насі́ць про́звішча;
носи́ть ребёнка (о бере́менной же́нщине) насі́ць дзіця́;
носи́ть бо́роду насі́ць бараду́;
носи́ть тра́ур насі́ць жало́бу;
2. (иметь) насі́ць, мець;
носи́ть
носи́ть зва́ние насі́ць (мець) зва́нне;
носи́ть ору́жие насі́ць збро́ю;
носи́ть на рука́х насі́ць на рука́х;
где тебя́ но́сит?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ро́ўны
1.
2. одина́ковый, ра́вный;
3. (такой же, имеющий такое же значение) ра́вный;
◊ на ~най назе́ — на ра́вной ноге́;
на ~ным ме́сцы — на ро́вном ме́сте;
як ро́ўныя — на ра́вных;
ро́ўны лік — ро́вный счёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узна́ть
1. (опознать, признать, распознать) пазна́ць; распазна́ць;
я узна́л его́ по го́лосу я пазна́ў яго́ па го́ласе;
его́ нельзя́ узна́ть яго́ не́льга пазна́ць;
2. (изведать, испытать) спазна́ць, зазна́ць, зве́даць; (познать) пазна́ць;
узна́ть нужду́ спазна́ць (зазна́ць, зве́даць) бе́днасць (няста́чу);
3. (получить представление) спазна́ць, уве́даць;
узна́ть че́й-л.
4. (разузнать, получить сведения, услышать) даве́дацца, дазна́цца, прачу́ць, дачу́цца;
я э́то узна́л от бра́та я пра гэ́та даве́даўся (дазна́ўся, дачу́ўся) ад бра́та;
мы узна́ли, что… мы даве́даліся (дазна́ліся, прачу́лі, дачу́ліся), што…;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
статьIII
1. (телосложение) по́стаць, -ці
2. (особенность фигуры — о животных) склад,
3.
◊
быть под стать (быть подходящим) пасава́ць, быць да па́ры; (идти) падыхо́дзіць; (быть к лицу) быць да тва́ру; (соответствовать) адпавяда́ць; (быть под пару) быць да па́ры (каму);
э́то ему́ не под стать гэ́та яму́ не пасу́е (не падыхо́дзіць, не да тва́ру);
под стать ему была́ и жена́ да па́ры яму́ была́ і жо́нка;
с како́й ста́ти? з яко́й ла́скі?, дзе́ля чаго́?
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)