няўсту́пчывы, ‑ая, ‑ае.

Не схільны да ўступак; незгаворлівы. Няўступчывы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гомасексуалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто схільны да гомасексуалізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́дны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да звадак. Звадны чалавек. Звадная натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сузіра́льны, -ая, -ае.

1. Заняты толькі бяздзейным сузіраннем; пасіўны.

Сузіральная асоба.

2. Схільны да сузірання (у 2 знач.); уласцівы такому чалавеку.

|| наз. сузіра́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падхалі́місты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны да падхалімства; які дзейнічае як падхалім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клептама́н, ‑а, м.

Той, хто хварэе на клептаманію, схільны да клептаманіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўпра́вец, ‑раўца, м.

Разм. Той, хто схільны да самаўпраўства, дзейнічае самаўпраўна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суця́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суцяжніцтва. // Схільны да суцяжніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экле́ктык, ‑а, м.

Той, хто схільны да эклектызму, каму ўласцівы эклектызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негаваркі́, -а́я, -о́е.

1. Не схільны ўступаць у размовы; маўклівы.

Н. хлопец.

2. Які ўхіляецца ад размоў з людзьмі; замкнуты.

Па складзе характару ён лічыўся негаваркім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)