Verbum

факультаты́ў, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Неабавязковы для наведвання звышпраграмны курс, прадмет.

Ф. па стылістыцы.

|| прым. факультаты́ўны, -ая, -ае.

цэль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок; мішэнь.

Страляць у ц.

чатырохгра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае чатырма гранямі, а таксама прадмет у форме такога геаметрычнага цела.

патарча́ка і патырча́ка, -і, ДМ -ча́цы, мн. -і, -ча́к, ж.

Востры прадмет, які тырчыць адкуль-н.

Наткнуцца на патырчаку.

футраві́на, -ы, ж.

1. зб. Вырабленыя шкуркі пушных звяроў як прадмет гандлю; пушніна.

Гандляваць футравінай.

2. Валасяное покрыва пушных звяроў.

пасу́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.

1. Адзін прадмет посуду.

2. перан. Пра судна, лодку (разм.).

Пераплываць раку на старой пасудзіне.

кана́па, -ы, мн. -ы, -на́п, ж.

Прадмет мяккай мэблі са спінкай і падлакотнікамі для сядзення і ляжання.

|| прым. кана́пны, -ая, -ае.

ашча́дак, -дку, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

Грошы або іншыя матэрыяльныя каштоўнасці як прадмет або вынік ашчады.

Гаспадыня заўсёды мела а.

старча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Палка, тонкі кол, уваткнутыя ў зямлю.

Узбіцца на с.

2. Прадмет, які стаіць старчма.