машта́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маштабу (у 1 знач.). 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
машта́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маштабу (у 1 знач.). 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ператвары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; 
1. Перайсці ў другі стан, набыць іншы выгляд, стаць чым
2. (1 і 2 
3. у каго-што. У казках, паданнях 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэа́льны, -ая, -ае.
1. Які сапраўды існуе ў рэчаіснасці, не ўяўны.
2. Які можа быць ажыццёўлены, здзейснены.
3. Практычны, заснаваны на разуменні наяўных умоў, абставін.
Рэальнае вучылішча — у дарэвалюцыйнай Расіі: агульнаадукацыйная сярэдняя навучальная ўстанова без выкладання старажытных моў, з пераважаннем у навучальным плане прыродазнаўчанавуковых прадметаў.
Рэальная заработная плата (
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
занато́ўка, ‑і, 
Кароткі запіс, нататка. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нязбы́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, што не можа збыцца; нездзяйсняльны. 
2. Такі, якога нельга або цяжка пазбыцца. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стро́іць¹, стро́ю, стро́іш, стро́іць; строй; 
1. Наладжваць, рыхтаваць да чаго
2. У думках планаваць, намячаць (
3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўтварае спалучэнне са значэннем дзеяння ў залежнасці ад сэнсу назоўніка (
Строіць вочкі — какетліва паглядаць на каго
Строіць дурня з каго — выстаўляць каго
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расстро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; 
1. каго-што. Парушыць парадак, строй чаго
2. што. Парушыць лад, строй (пра музычныя інструменты).
3. што. Прывесці ў заняпад, прычыніць шкоду.
4. Давесці да ненармальнага стану, хваробы.
5. што. Перашкодзіць ажыццяўленню чаго
6. каго (што). Засмуціць, давесці да дрэннага настрою.
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вучэ́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вучобы, з’яўляецца вучобай. 
2. Які мае на мэце падрыхтоўку; трэніровачны. 
3. Звязаны з арганізацыяй працэсу навучання, навучальны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мемуа́ры, ‑аў; 
Літаратурны твор у форме ўспамінаў аўтара аб падзеях мінулага. 
[Ад фр. memoires — успаміны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руб, ‑а, 
Вузкі край або вузкі бок якога‑н. прадмета. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)