Verbum

аба... (гл. а...¹), прыстаўка.

Ужыв.:

1) перад словам, якое пачынаецца збегам зычных: абабраць, абагнаць, абазначыць;

2) перад зычнымі «б», «п» з наступным апострафам (’), а ў некаторых выпадках і без яго: абаб’ю, абап’ю, абабіць, абаперціся.

франтыспі́с, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. У архітэктуры: галоўны фасад будынка.

2. Малюнак або партрэт, які змяшчаецца перад першай старонкай кнігі або зверху старонкі перад пачаткам тэксту.

|| прым. франтыспі́сны, -ая, -ае.

напрадве́сні, прысл.

На зыходзе зімы, перад самым наступленнем вясны.

Сын прыехаў дамоў н.

папярэ́дне, прысл.

Перад чым-н., раней за што-н.

Трэба ўсё п. разведаць.

перадсвято́чны, -ая, -ае.

Які бывае перад святам, папярэднічае яму.

П. настрой.

Перадсвяточныя дні.

аванло́жа, -ы, мн. -ы, лож, ж.

Невялікае памяшканне перад уваходам у тэатральную ложу.

ус..., прыстаўка (гл. уз...).

Ужыв. замест «уз...» перад глухімі зычнымі, напр.: ускінуць, уссесці.

пада́, прыназ. з Т.

Ужыв. замест «пад» перад збегам некаторых зычных, напр., пада мной.

без’... (гл. без...), прыстаўка.

Ужыв. замест «без...» з апострафам перад ётавымі галоснымі, напр., без’языкі.