прамака́льны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: прамакальная папера — мяккая порыстая папера, якая ўбірае ў сябе вільгаць і ўжываецца для высушвання напісанага чарнілам ці тушшу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́ра, -ы, ж.

1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.

2. перан. Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.

|| прым. макулату́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перга́ментный прям., перен. перга́ментны;

перга́ментная бума́га перга́ментная папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́сліцца, ‑ліцца; зак.

Насыціцца маслам. Папера прамаслілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́кмус, ‑у, м.

Спец.

1. Фарба, якая пад дзеяннем кіслот набывае чырвоны, а пад дзеяннем шчолачаў сіні колер.

2. Тое, што і лакмусавая папера (гл. папера).

[Гал. lakmoes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрэ́сны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для кампрэса. Кампрэсная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для рысавання. Рысавальная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бума́га​I в разн. знач. папе́ра, -ры ж.;

бума́га в лине́йку папе́ра ў ліне́йку;

изложи́ть на бума́ге вы́класці на папе́ры;

чертёжная бума́га чарцёжная папе́ра;

папиро́сная бума́га папяро́сная папе́ра;

бума́га предпи́сывает папе́ра прадпі́свае;

мне ну́жны́ ва́ши бума́ги мне патрэ́бны ва́шы папе́ры;

об э́том свиде́тельствует и э́та бума́га аб гэ́тым све́дчыць і гэ́та папе́ра;

це́нные бума́ги кашто́ўныя папе́ры;

деловы́е бума́ги дзелавы́я папе́ры;

◊

остава́ться на бума́ге застава́цца на папе́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

александры́йскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з Александрыяй як з цэнтрам эліністычнай культуры. Александрыйскі музей. Александрыйская бібліятэка.

•••

Александрыйскі верш гл. верш.

Александрыйская папера гл. папера.

Александрыйскі стручок гл. стручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бі́бул ’картон’ (Арх. Бяльк., слонім.), бібу́ла ’прамакальная папера’ (Сцяц.). Укр. бібу́ла ’абгортачная папера’. З польск. bibuła ’від грубай паперы, якая ўцягвае ў сябе вільгаць’ (а гэта з лац. bibula да bibere ’піць’, гл. Варш. сл., 1, 145; Брукнер, 25). Ст.-бел. бибула ’тонкая абгортачная папера’ (XVII ст., Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)