палітыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (пагард.).

Беспрынцыповы палітычны дзеяч, а таксама наогул спрытны і беспрынцыповы дзялок.

|| прым. палітыка́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паліты́чнасць ж., разг. полити́чность; см. паліты́чны 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэ́сінг, -у, м.

Адна з найболын актыўных форм абароны ў некаторых спартыўных гульнях (хакеі, баскетболе).

Палітычны п. (перан.).

|| прым. прэ́сінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шасцідзяся́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прагрэсіўны грамадска-палітычны дзеяч 60-х гг.

19 ст. ў Расіі.

|| ж. шасцідзяся́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індыферэнты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Абыякавасць, раўнадушнасць. Палітычны індыферэнтызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

федэралі́зм, -у, м.

1. Дзяржаўны лад, заснаваны на прынцыпах федэрацыі (у 1 знач.).

2. Палітычны рух за ўстанаўленне такога ладу.

|| прым. федэралі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палітыка́н, ‑а, м.

Пагард. Беспрынцыповы палітык, палітычны дзядок; інтрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітру́к, -ка́ м. (паліты́чны кіраўні́к) политру́к (полити́ческий руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политобзо́р (полити́ческий обзо́р) палітагля́д, -ду м. (паліты́чны агля́д).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политэмигра́нт (полити́ческий эмигра́нт) палітэмігра́нт, -та м. (паліты́чны эмігра́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)