напаўзабыццё, ‑я, н.
Стан, блізкі да забыцця, няпоўнае забыццё. Веньямін ужо знаходзіўся ў прыемным стане напаўзабыцця, за якім пачынаецца сон, калі ў дзверы нехта моцна загрукатаў. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Абл. Мяць, камячыць. У галаве боль, ломіць яе, крышыць. Не павярнуць вачэй. Нехта сцяў зубамі за пераноссе, цісне, жмакае... Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ля́пацца несов., разг.
1. стуча́ться;
не́хта ля́паецца ў дзве́ры — кто́-то стучи́тся в дверь;
2. (падать) ля́паться; шлёпаться, бря́каться;
3. бры́згаться чем-л. ли́пким
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ачмурэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які страціў здольнасць ясна ўспрымаць і разумець навакольнае; які знаходзіцца ў стане ачмурэння. Нехта вывалак ачмурэлага Фадзея з будыніны і пакінуў у бульбяніку. Пянкрат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папо́мсціцца, ‑помшчуся, ‑помсцішся, ‑помсціцца; зак.
Разм. Адпомсціць, адплаціць за нанесеную каму‑н. крыўду. [Аўгіню] цешыла толькі думка аб тым, што нехта невядомы папомсціўся за Кандрата, і яго не злавілі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бразь межд., в знач. сказ. бряк, хлоп, звяк;
не́хта б. у акно́ — кто́-то бряк (звяк) в окно́;
б. яго́ аб зямлю́ — хлоп его́ о́земь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зала́зіць I несов., в разн. знач. залеза́ть; см. зале́зці
зала́зіць II несов., разг. (начать лазить) зала́зить;
не́хта ~зіў па да́ху — кто́-то зала́зил по кры́ше
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падстрэ́ліць, ‑стрэлю, ‑стрэліш, ‑стрэліць; зак., каго.
Раніць або забіць стрэлам. Падстрэліць воўка. □ Пані Мар’я чытае пра восень і дождж... Нехта падстрэліў недзе жорава, і, абяссілены, ён асядаў на лузе. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разадра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разадраць.
2. у знач. прым. Парваны, прарваны. Разадраныя штаны. □ Калі сцягнуў з нагі разадраны чаравік, адчуў, што за спіною нехта стаіць. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уракну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і урачы. А сакрэты былі такія, што ў Грыбка цяліцу нехта ўракнуў, і яна ні есці, ні піць не бярэ. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)