Verbum

пакрысе́, прысл.

1. Патроху, невялікімі долямі.

П. ўсяго пакаштаваць.

2. Паступова, не адразу.

Рабіць гэта можна п.

ільга́ і (пасля галосных) льга, прысл., безас., у знач. вык.

Можна, дазваляецца.

Хіба ж ільга схаваць жывое слова?

блат, -у, М бла́це, м. (разм.).

Знаёмствы, сувязі, якія можна выкарыстаць у асабістых карыслівых інтарэсах.

Купіць па блаце.

прыма́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, які можна прыняць, які не выклікае пярэчанняў.

Прымальная прапанова.

|| наз. прыма́льнасць, -і, ж.

двухсэ́нсавы, -ая, -ае.

3 дваякім сэнсам; які можна дваяка разумець.

Д. выраз.

Двухсэнсавае становішча.

|| наз. двухсэ́нсавасць, -і, ж.

разбо́рны, -ая, -ае.

Такі, які можна разабраць і зноў сабраць, які паддаецца разборцы.

Р. домік.

Разборная кніжная паліца.

расчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; зак., каго-што (разм.).

Выразна, дакладна пачуць.

Не ўсе яго словы можна было р.

кругагля́д, -а, М -дзе, м.

1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.

2. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў.

Пашыраць свой к.

аха́пак, -пка, мн. -пкі, -пкаў, м.

Ноша, якую можна панесці, абхапіўшы рукамі.

А. сена.

А. дроў.

Схапіць у а.

апраўда́нне, -я, н.

1. гл. апраўдаць.

2. Довад, якім можна апраўдаць, вытлумачыць што-н.

Для яго ўчынкаў няма апраўдання.