мо́жна, у знач. вык.
1. з інф. Ёсць магчымасць.
Гэта м. зрабіць за два дні.
2. Дазваляецца.
Да вас м.? — Заходзьце.
◊
Можна сказаць, у знач. пабочн. сл. (разм.) — выкарыстоўваецца для ўказання на магчымасць якога-н. выказвання, фармулёўкі ў адносінах да каго-, чаго-н.
Уся праца, можна сказаць, прапала дарэмна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мо́жна в знач. безл. сказ.
1. мо́жно, возмо́жно;
усё, што м. зрабі́ць, бу́дзе зро́блена — всё, что мо́жно (возмо́жно) сде́лать, бу́дет сде́лано;
2. мо́жно; позволи́тельно, разреша́ется;
м. зайсці́? — мо́жно зайти́?;
◊ м. сказа́ць — вводн. сл. мо́жно сказа́ть;
нако́лькі м. — наско́лько (ели́ко) возмо́жно;
купі́ў не купі́ў, а патаргава́ць м. — посл. попы́тка не пы́тка, а спрос не беда́; за спрос не бьют в нос;
жыць м. — жить мо́жно;
пасалі́ўшы, е́сці м. — так себе́; бо́лее или ме́нее
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
мо́жна, безас. у знач. вык.
1. з інф. Ёсць магчымасць. Цяпер .. [дзікоў] можна разгледзець і без бінокля. В. Вольскі.
2. Дазваляецца. Услаўляў і слаўлю я Час наш пераможны. А чаму пра салаўя Мне пісаць не можна? Бялевіч.
•••
Жыць можна гл. жыць.
Пасаліўшы, есці можна гл. есці.
Можна сказаць гл. сказаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́жна безас у знач вык
1. (магчыма) man kann, wir können; es ist möglich, es bestéht die Möglichkeit;
калі мо́жна wenn möglich, wenn es geht;
2. (дазваляецца) перакладаецца пры дапамозе дзеяслова dürfen*;
мо́жна? darf ich?, ist es erláubt?; гл тс мага;
◊ як мо́жна хутчэ́й möglichst schnell, so schnell wie möglich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
можна
Том: 18, старонка: 117.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Можна, можне, мажню́сенька, мо́жно, можны ’ёсць магчымасць, дазваляецца’, ’вельмі магчыма’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Яруш., Янк. 1, Сл. ПЗБ, ТС; глус., Мат. Маг.). Прыслоўе, утворанае ад прыметніка можны, параўн. ст.-бел. можный (XIV ст.) ’які можа адбыцца, ажыццявіцца, магчымы’ (Булахаў, Гіст., 139), прасл. mož‑ьnъ‑jь < прасл. mogti > магчы́ (гл.). Канчатак ‑не, магчыма, пад уплывам польск. мовы. Сюды ж можнасць ’магчымасць’ (Гарэц.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
можна, магчыма, льга □ пад сілу
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
адрыўны́, -а́я, -о́е.
Такі, які можна адрываць або ад якога можна што-н. адрываць.
А. каляндар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
поправи́мый папра́ўны; які́ (што) мо́жна папра́віць;
э́то поправи́мо гэ́та мо́жна папра́віць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
заглядзе́нне, -я, н. (разм.).
Пра тое, на што можна заглядзецца, чым можна залюбавацца.
Цвітуць вішні — адно з.!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)