звышця́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які значна перавышае звычайную цяжкасць. Звышцяжкі метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малава́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае невялікую вагу; лёгкі. Малаважкі метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малібдэ́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, серабрыста-шэры цвёрды тугаплаўкі метал.

[Ад грэч. molybdos — свінец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́рганец, ‑нцу, м.

Хімічны элемент, серабрыста-белы крохкі тугаплаўкі метал.

[Ням. Mangan(erz) ад н.-лац. manganum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынк, ‑у, м.

Хімічны элемент, коўкі метал сінявата-белага колеру.

[Ням. Zink.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вальфра́м, ‑у, м.

Хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́лава, ‑а, н.

Хімічны элемент, мяккі коўкі метал серабрыста-белага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металано́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У састаў якога ўваходзіць метал. Металаносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танта́л, ‑у, м.

Хімічны элемент, цвёрды тугаплаўкі метал шэра-стальнога колеру.

[Лац. tantalum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблішча́ць і заблішчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Пачаць блішчаць, блішчэць.

Метал заблішчаў на сонцы.

На вачах заблішчэлі слёзы.

◊

Толькі пяткі заблішчэлі — пра вельмі хуткі бег.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)